Op nen dag     naar vertaling

Op nen dag dreenk iej gin Grolsch meer…
loop iej nich meer deur de stad.
Al oew wille, al oew hartzeert
he'j dan had.

Wichter, laandskopn en steedn,
alns wa'j machtig mooi hebt vundn,
tookomstplann en verleedn
goat te grundn.

n Eenn wil zich nich oavergevn
en mut liedn töt e rust,
n aander means passeert zien leavn
onbewust.

Loa'w der nog meer eenn nemn,
gun oe nog wat zit in t gat:
veur a'j t wet kö'j niks meer hebn…

dan he'j t had.

Tekst: Willem Wilmink ; Muziek: Frank Deiman ; Arrangement: Triooo
Fred: zang, gitaar;
Harm: basgitaar;
René: el.gitaar, tenorsax;
Henk: slagwerk

Bij Op nen dag.
Laatste liedje voor de pauze in het programma 'Loodzware tassen' van Willem Wilmink & Quasimodo uit 1993. Willem stuurde de mensen met een 'filosofisch doch dorstig lied' de pauze in. Na de pauze kwamen de muzikanten met hetzelfde deuntje weer een voor een op.

Op een dag, (vertaling)     terug naar Twents

Op een dag drink je geen Grolsch meer…
loop je niet meer door de stad.
Al je plezier, al je hartzeer
is dan voorbij.

Meisjes, landschappen en steden,
alles wat je prachtig hebt gevonden,
toekomstplannen en verleden
gaan te gronde.

De een wil zich niet overgeven
en moet lijden tot hij rust,
een ander mens overkomt het leven
onbewust.

Laten we er nog maar eentje nemen,
gun je nog wat rust:
voor dat je het weet ben je aan je eind…
dan is alles voorbij.